Jaka jest różnica pomiędzy średnią kroczącą a średnią ważoną Pięciokrotna średnia krocząca A, obliczona na podstawie powyższych cen, została obliczona przy użyciu następującego wzoru: Na podstawie powyższego równania średnia cena w wyżej wymienionym okresie wyniosła 90,66. Używanie średnich kroczących jest skuteczną metodą eliminowania silnych wahań cen. Ograniczeniem jest to, że punkty danych ze starszych danych nie są ważone inaczej niż punkty danych w pobliżu początku zestawu danych. Tu zaczynają grać ważone średnie ruchome. Średnie ważone przypisują większą wagę do bardziej aktualnych punktów danych, ponieważ są bardziej istotne niż dane z odległej przeszłości. Suma ważenia powinna wynosić maksymalnie 1 (lub 100). W przypadku prostej średniej kroczącej wagi są równomiernie rozłożone, dlatego nie są pokazane w powyższej tabeli. Cena zamknięcia AAPL Metoda FIFO, metoda LIFO i średni koszt ważony Metoda FIFO, metoda LIFO i metoda ważonego kosztu średniego to trzy sposoby wyceny Państwa zapasów. W tej lekcji przyjrzymy się wszystkim trzem metodom z przykładami. Pod koniec każdego okresu (miesiąca lub roku) należy wykonać fizyczną inwentaryzację, aby określić liczbę zapasów na wyciągnięcie ręki. Następnie musisz umieścić wartość na towarach. Można by pomyśleć, że będzie to łatwe - wartość towarów jest po prostu tym, ile pierwotnie kosztowały. Niestety jest w tym trochę więcej niż to. Są trzy metody wyceny towarów, które masz pod ręką na koniec okresu. xa0 Poniższy przykład ilustruje to: Cindy Sheppard prowadzi sklep ze słodyczami. W lipcu zawiera następujące transakcje: 1 lipca Kupuje 1 200 lizaków po 1. 13 lipca Kupuje 500 lizaków po 1,20 za sztukę. 14 lipca Sprzedaje 700 lizaków po 2 sztuki. Przede wszystkim, ile ma lizaków na koniec miesiąca Odpowiedź: 1 200 500 700 1 000 lollypopsxa0 Teraz są trzy sposoby, w jakie pani Sheppard może wycenić swój zapas. xa0 1. Metoda First-In-First-Out (FIFO) Metoda ta zakłada, że pierwsze xa0 zakupione są pierwsze xaininwestowane zapasy, a zapasy kupione później są sprzedawane później. Wartość naszych zapasów zamknięcia w tym przykładzie zostanie obliczona w następujący sposób: xa0 Używając metody First-In-First-Out, nasz inwentarz zamykający wynosi 1100. Odpowiada to kosztowi 1,10 na lizak (1 100 000 lizaków). Xa0 Bardzo często stosuje się metodę FIFO, jeśli handluje się artykułami spożywczymi i innymi towarami o ograniczonym okresie przydatności do spożycia, ponieważ najstarsze towary muszą być sprzedane przed upływem terminu ich sprzedaży. Tak więc metoda first-in-first-out jest prawdopodobnie najczęściej stosowaną metodą w małych firmach. Cóż, prawdopodobnie. 2. Metoda Last-In-First-Out (LIFO) Ta metoda zakłada, że ostatnie zakupione xxin0 thexa0 są pierwszymi sprzedanymi, a zapasy kupione jako pierwsze sprzedawane są jako ostatnie. Wartość naszych zapasów zamknięcia w tym przykładzie zostanie obliczona w następujący sposób: Przy użyciu metody "Ostatni przy starcie" nasz zapasy zamykające wynoszą 1.000. Odpowiada to kosztowi 1,00 za lollypop (1,0001,000 lollipopów). Metoda LIFO jest powszechnie stosowana w USA. 3. Metoda średnich kosztów ważonych Metoda ta zakłada, że my xx sprzedajemy wszystkie nasze zapasy jednocześnie. Metoda średniej ważonej ceny jest najczęściej stosowana w przedsiębiorstwach produkcyjnych, w których zapasy są układane w stosy lub mieszane i nie można ich odróżnić, takich jak chemikalia, oleje itp. Substancji chemicznych zakupionych dwa miesiące temu nie można odróżnić od tych zakupionych wczoraj, ponieważ wszystkie one są mieszane Razem. Więc wypracowujemy średni koszt wszystkich chemikaliów, które posiadamy w naszym posiadaniu. Metoda ta polega konkretnie na opracowaniu średniego kosztu za jednostkę w każdym momencie po dokonaniu zakupu. W naszym przykładzie powyżej (zakładając, że metoda wyceny średniej ważonej została dopuszczona do wyceny Lollipopów), wartość naszych zapasów zamknięcia obliczana jest w następujący sposób: Stosując metodę średniej ważonej ceny, nasz zapas zamykający wynosi 1,059. Odpowiada to kosztowi 1,06 za lollypop (1 0591,000 lizaków). Co dziwne, metoda LIFO jest preferowaną metodą wyceny zapasów w Stanach Zjednoczonych, ale jest niedozwolona w krajach poza USA. Metoda FIFO i metoda średniej ważonej kosztów są stosowane w krajach poza USA. W ostatnich latach pojawiły się głosy wzywające do standaryzacji zasad rachunkowości na całym świecie i mówienie konkretnie o zakazie LIFO w USA (lub uczynieniu reszty świata systemem LIFO). W chwili pisania tego tekstu sprawa nie została rozwiązana, a różnice w wycenie zapasów nadal istnieją. Zwrot zxa0 Metoda ważonego średniego kosztu FIFO do zapasu xa0 Zwrot zxa0 Metoda ważona Średnia metoda Xa0toxa0 Strona główna xa0Home gtgt Rachunkowość księgowa Tematy Średnia ważona metoda ważona Średnia kalkulacja ważona Średnia metoda Opis Średnia ważona metoda służy do przypisania średniego kosztu produkcja do produktu. Średnia ważona kosztów jest powszechnie stosowana w sytuacjach, gdy: pozycje zapasów są tak wymieszane, że nie można przypisać konkretnego kosztu do pojedynczej jednostki. System księgowy nie jest wystarczająco zaawansowany, aby śledzić warstwy inwentaryzacyjne FIFO lub LIFO. Zapasy są tak utowarowione (tzn. Identyczne), że nie ma możliwości przypisania kosztu do pojedynczej jednostki. Korzystając z metody średniej ważonej, podziel koszt towarów dostępnych do sprzedaży przez liczbę jednostek dostępnych do sprzedaży, co daje średni ważony koszt jednostkowy. W tym wyliczeniu koszt towarów dostępnych do sprzedaży jest sumą początkowych zapasów i zakupów netto. Następnie użyjesz tej średniej ważonej wartości, aby przypisać koszt zarówno zamknięcia zapasów, jak i kosztu sprzedanych towarów. Rezultatem stosowania średniej ważonej jest to, że zarejestrowana ilość zapasów pod ręką przedstawia wartość między najstarszymi i najnowszymi jednostkami kupionymi w magazynie. Podobnie, koszt sprzedanych towarów będzie odzwierciedlał koszt pomiędzy najstarszymi i najnowszymi jednostkami, które zostały sprzedane w danym okresie. Metoda średniej ważonej jest dozwolona na podstawie ogólnie przyjętych zasad rachunkowości i międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej. Przykład obliczania średniej ważonej Milagro Corporation wybiera metodę średniej ważonej na miesiąc maj. W tym miesiącu odnotowuje następujące transakcje: Rzeczywisty całkowity koszt wszystkich zakupionych lub rozpoczynających się jednostek reklamowych w poprzedniej tabeli wynosi 116 000 (33 000 54 000 29 000). Suma wszystkich zakupionych lub rozpoczynających się jednostek reklamowych wynosi 450 (zakupiono 150 inicjałów 300 zakupu). Średni ważony koszt jednostkowy wynosi zatem 257,78 (116 000 dzielą 450 jednostek). Końcowa wycena zapasów wynosi 45 112 (175 jednostek razy 257,78 ważonego średniego kosztu), natomiast koszt sprzedanej wartości wynosi 70 890 (275 jednostek razy 257,78 średniej ważonej kosztów) . Suma tych dwóch kwot (pomniejszona o błąd zaokrąglenia) równa się całkowitemu faktycznemu kosztowi wszystkich zakupów i inwentaryzacji początkowej wynoszącym 116 000. W poprzednim przykładzie, gdyby Milagro korzystał z wieczystego systemu inwentaryzacji do rejestrowania transakcji magazynowych, musiałby przeliczyć średnią ważoną po każdym zakupie. Poniższa tabela wykorzystuje te same informacje w poprzednim przykładzie, aby pokazać rekomputacje: Przenoszenie zapasów - Średnia sprzedaż jednostkowa (125 jednostek 220) Zakup (200 sztuk 270) Sprzedaż (150 sztuk 264,44) Zakup (100 sztuk 290) Należy pamiętać, że koszt sprzedanych towarów 67 166, a saldo zapasów końcowych 48 834 równe 116 000, co odpowiada sumie kosztów w oryginalnym przykładzie. Zatem sumy są takie same, ale ruchome obliczenie średniej ważonej powoduje niewielkie różnice w podziale kosztów między kosztem sprzedanych towarów a końcem zapasów.
No comments:
Post a Comment